ردیابی فعالیت های اینترنتی شما توسط دکمه Like فیس بوک

دکمه Like فیس بوک و دکمه Tweet تویتر که در زیر مطالب بسیاری از سایت ها می بینید، کارهای بسیار بیشتری از کمک به شما برای به اشتراک گذاری آن مطالب با دوستان تان انجام می دهند.

به نقل ازنگهبان، دکمه های همه جا حاضر Like فیس بوک و Tweet تویتر به کاربران وب اجازه می دهند که مطالب مورد علاقه شان را با دوستان و...........

برای مشاهده ادامه خبر به ادامه مطلب مراجعه کنید

دنبال کنندگان اکانت های شان به اشتراک بگذارند. اما چیزی که تقریبا هیچ یک از کاربران نمی دانند، این است که طبق مطالعات انجام شده به سفارش وال استریت ژورنال، این دکمه ها به شبکه های اجتماعی اجازه می دهد کاربران را رصد کنند (حتی وقتی که بر روی این دکمه ها کلیک نمی کنید!).

این دکمه ها چه کاری انجام می دهند؟

کار اولیه این دکمه ها فرآهم آوردن امکان به اشتراک گذاری مطالب وب در شبکه های اجتماعی است که افراد در آن عضو هستند. اما علاوه بر این، دکمه های لایک و تویت، کوکی هایی بر روی کامپیوتر کاربر ذخیره می کنند که به تویتر و فیس بوک اجازه می دهد زمان بازدید کاربران از صفحات خاصی را پیگیری کند.

اگر شما صفحه یا سایتی را که دکمه Like دارد باز کنید، فیس بوک مطلع می شود. آنگاه این دکمه می تواند عادات وب گردی های کاربر را به پروفایل شبکه اجتماعی وی (که اغلب حاوی نام و مشخصات شخصی وی است) متصل کند.

حتی اگر روی این دکمه کلیک نکنید، باز هم ردیابی خواهید شد؟

بله. از زمانی که با مرورگرتان در سایت های فیس بوک و تویتر لاگین کنید، این دکمه ها فعال می شوند و حتی بدون کلیک کردن، اطلاعات شما را جمع آوری می کنند. این ردیابی و جمع آوری اطلاعات تنها زمانی متوقف می شود، که شما در مرورگرتان از درون اکانت تویتر و فیس بوک تان لاگ اوت کرده و خارج شوید.

امروزه این ویجت ها (دکمه ها) تا چه اندازه عمومیت دارند؟

دکمه های فیس بوک و تویتر تنها در سال گذشته، به میلیون ها صفحه وب اضافه شده اند. ویجت فیس بوک در بیش از یک سوم از ۱۰۰۰ سایت پربیننده دنیا اضافه شده است. دکمه های گوگل و تویتر هم در یک چهارم و یک پنجم این سایت ها مشاهده می شوند.

آیا فیس بوک از این اطلاعات استفاده می کند؟
فیس بوک، تویتر، گوگل و دیگر سازندگان ویجت های اینچنینی، می گویند که از اطلاعات ردیابی کاربران استفاده نمی کنند. آنها می گویند که داده ها را ابتدا آشنا زدایی (حذف مشخصات فردی وکاربری) کرده و سپس آنها را ذخیره می کنند. به گونه ای که با استفاده از آنها امکان پیگیری فعالیت های فرد خاصی به هیچ وجه وجود ندارد.

فیس بوک می گوید از این اطلاعات تنها برای افزایش دقت و توانایی «تبلیغات مبتنی بر هدف» استفاده می کند. اکثر شبکه های اجتماعی احتمالا این اطلاعات را تا سه ماه نگهداری می کنند. این زمان البته در مقایسه با نگهداری اطلاعات دو هفته ای توسط گوگل، کمی طولانی به نظر می رسد. تویتر هم اعلام کرده که از این اطلاعات استفاده ای نمی کند و همیشه در کوتاه ترین زمان ممکن آنها را پاک می کند.

چگونه می توانیم این جاسوسی ناخواسته را به حداقل برسانیم؟

اگر درباره این شیوه جمع آوری اطلاعات نگران هستنید، باید بلافاصله بعد از اتمام هر دوره کارتان، از سایت های مورد اشاره لاگ اوت کرده و آنگاه پنجره را ببندید. اما دردسر تایپ نام کاربری و رمزعبورتان چند برابر خواهد شد. ولی مثل همیشه، آسودگی و راحتی با حفظ امنیت و حریم خصوصی یکجا جمع نمی شوند.