با این وجود باز هم همچنان تعداد اکانتهای پست الکترونیک صدها برابر بیشتر از تعداد ساکنان کره زمین است. در این میان سرویسدهندگانی مانند Gmail Hotmail ،Yahoo Mail و AOL بیشترین سهم را در ارائه خدمات پست الکترونیک داشتهاند اما در عمل، مایکروسافت به تنهایی پیروز میدان پست الکترونیک بود. در سال 2011 Hotmail با 360 میلیون کاربر، به بزرگترین ارائهدهنده سرویس ایمیل تبدیل شد و بیش از 12 درصد کاربران این سرویس اینترنتی را به خود اختصاص داد.
در عین حال بیشتر کاربران سرویس پست الکترونیک علاقه چندانی به استفاده از صفحات ایمیل مبتنی بر وب ندارند و از کلاینتهای پست الکترونیک مانند Outlook استفاده میکنند. در این میان 27.62 درصد از کاربران اینترنت در سال 2011 از Outlook استفاده کردهاند و در عمل سرویسدهنده پست الکترونیک را دور زدهاند. این جاست که توجه به امنیت نرمافزار کاربردی Outlook بیش از پیش اهمیت مییابد.
برنامه Outlook یک کلاینت پست الکترونیک است که میتواند به هر سرویس دهندهای که مبتنی بر POP3 یا IMAP است، متصل شود. یک کاربر Outlook باید هنگام استفاده از این ابزار، نکات امنیتی خاصی را رعایت کند چرا که در صورت بیتوجهی این ابزار میتواند حتی از مرورگر نیز آسیبپذیرتر باشد و کاربر خود را بیشتر در معرض حملات و خطرات اینترنتی قرار دهد.
در نگاه اول باید تفاوت دو پروتکل POP3 و IMAP برای کاربر روشن باشد. از لحاظ فنی این دو پروتکل تفاوتهای زیادی دارند اما از منظر کاربری، مهمترین وجه تمایز این دو پروتکل، شکل دریافت محتویات ایمیل است. POP3 با اتصال به سرویسدهنده، کل ایمیل دریافتی اعم از Header، مشخصات فرستنده و گیرندگان و متن ایمیل را دانلود میکند. Outlook در هنگام استفاده از POP3 به طور پیشفرض محتوای تصویری را که در قالب HTML به نامه پیوست شده است، بارگذاری نمیکند اما دیگر ضمایم نامه از جمله فایلها دانلود میشوند. در IMAP، تنها Header که شامل عنوان نامه، نام فرستنده و نام فایلهای ضمیمه شده است، دانلود میشوند. در صورتی که کاربر به دریافت کل نامه علاقهمند باشد، میتواند روی آن کلیک کند تا کل محتویات نامه بارگذاری شود. در عمل IMAP نوعی همگام سازی با محتویات اکانت پست الکترونیک است. یعنی اگر خود شما پوشهای در حساب کاربری خود ایجاد کرده باشید، محتویات آن از طریق IMAP قابل دریافت است. بنابراین پوشه Spam نیز میتواند بارگذاری شود، در حالی که POP3 تنها پوشه Inbox را بارگذاری میکند.
از آنجایی که پروتکل POP3 کل نامه را یک جا دریافت میکند، میتواند فایلهای احتمالا خطرناک را نیز پیش از آگاهی کاربر دریافت کند. پس استفاده از IMAP ریسک نامههای ناشناس را برطرف میکند. در مقابل IMAP پوشه Spam را دانلود میکند، در حالی که این پوشه میتواند بیشترین خطر را در خود جای داده باشد و اگر کاربر با این موضوع آشنا نباشد، میتواند مورد تهدید قرار گیرد.
در سال 2011 برخی از آسیبپذیریهای Outlook شناسایی و برطرف شد. به عنوان نمونه در هنگام استفاده از POP3 کافی بود روی عنوان ایمیل کلیک کنید تا اسکریپت نهفته در فایلهای ضمیمه شده بدون هیچ مجوز و یا اخطاری اجرا شود. مایکروسافت این آسیبپذیری بسیار جدی را سریعا رفع کرد اما تنها کاربرانی از این آسیبپذیری در امان هستند که بهروزرسانیهای Outlook را دریافت کرده باشند.
نرمافزار Outlook از پروتکل انتقال داده SSL پشتیبانی میکند. در این پروتکل، اطلاعات رمز میشوند و سارق احتمالی که در میان راه بتواند به اطلاعات دسترسی یابد، قادر به کشف محتویات نامه نخواهد بود. در صورتی که از برنامه Outlook استفاده میکنید، دقت داشته باشید که سرویسدهنده ایمیل شما قادر به برقراری اتصال SSL باشد چرا که اگر سرویسدهنده از این پروتکل پشتیبانی نکند، نامههای ارسالی و دریافتی شما در میانه راه قابل بهرهبرداری خواهند بود.
نرمافزار Outlook میتواند Add-in بپذیرد. Add-inهای متنوعی برای این نرمافزار وجود دارد. به عنوان نمونه کاربر میتواند لغتنامه، آنتیویروس، آنتیاسپم، آنتیاسکریپت، افزونه شبکه اجتماعی و موارد مشابه را به Outlook خود اضافه کند. سعی کنید از آنتیویروسهایی استفاده کنید که افزونه امنیتی آنتیویروس و آنتیاسپم را به Outlook اضافه کند. در عین حال از استفاده از افزونههای ناشناس جدا خودداری کنید.