طی روزهای اخیر خبر خرید یکی از بزرگترین شرکتهای pap -شرکتهای انتقال دادهها- توسط ایرانسل با پیشنهاد رقمی حدود 150میلیاردتومان و ادغام آنها با یکدیگر از گوشه و کنار به گوش میرسد؛ خبری که هنوز صحت و سقم آن از سوی هر دو شرکت نه تایید شده و نه تکذیب. بر اساس گزارش تلنا فعالان بازار، رخ دادن این اتفاق به اصطلاح «ادغام» را از چند منظر مشتری (به عنوان برنده نهایی)، اپراتور زرد (که روزبهروز بر قدرت و نفوذ آن در بازار تلفن همراه افزوده میشود)،
برای مشاهده ادامه خبر به ادامه مطلب مراجعه کنید
شرکتهای pap باقیمانده (که تاکنون از قدرت چانهزنی بالایی برخوردار نبودند و با بروز این اتفاق نیز ضعیفتر از قبل میشوند)، مخابرات ایران (بخشی از بدنه دولت که بعد از جدا شدن هنوز هم از قدرت دولتی برخوردار است و باید با رقیبی تازه دست و پنجه نرم کند) و در آخر سازمان تنظیم مقررات (به عنوان ارایهدهنده مجوز به شرکتهای PAP و نظارت روی عملکرد آنها) مورد نقد و بررسی قرار دادهاند.
با تجربهای که از نیمه دوم سال 85 با ورود ایرانسل به بازار مخابرات کشور داریم، میتوان گفت که خرید یک شرکت ارایهدهنده اینترنتپرسرعت توسط دومین اپراتور تلفن همراه با حدود 18میلیون مشترک فعال به نفع کاربر نهایی است چرا که کیفیت افزایشیافته قیمتها به دلیل ایجاد فضای رقابت بین مخابرات ایران و همراه اول با ایرانسل منطقی شده و اتفاقی که حدود شش سال پیش تاکنون در حوزه تلفن همراه افتاد در حوزه ایدیاسال نیز تکرار میشود. و با گسترش بازار رقابت میان مخابرات به عنوان یکی از مدعیان بازار اینترنت پرسرعت بعد از خصوصیسازی و 10 شرکت PAP باقیمانده بعد از این انتقال از یک سو و قدرت چانهزنی بالای ایرانسل و امکان فروش محصولات به صورت پکیج و باندل کردن آن توسط ایرانسل از سوی دیگر میتوان امیدوار بود که کاربران اینترنت پرسرعت بعد از سالها به نوایی برسند.
گسترش فعالیت ایرانسل به عنوان یک
اپراتور به دلیل داشتن وایمکس، GPRS، MMS و خدمات ارتباطی و... امکان ایجاد
انحصار بخش بزرگی از بازار ارتباطی کشور را برای اپراتور زرد فراهم کرده
تا آنجا که میتوان گفت در آینده پسلرزههایی که در گذشته باعث افت و خیز
شرکتهای ندا میشد و همگی ناشی از محدودیتهای اعمالی از سوی مخابرات
ایران بود دیگر اثری ندارد. از سوی دیگر مخابرات به دلیل انحصار سیم مسی در
مقابل بزرگترین رقیب خود قرار میگیرد و این برای مخابرات حکم تیغ دولبه
را دارد و فرصتی با دو رویکرد را به آن میدهد. یکی آنکه ورود ایرانسل به
بازار ایدیاسال این توان را به مخابرات میدهد تا با انحصارش (سیم مسی)
رقیب را در بازار محدود کرده و همچنان ترکتازی کند یا آنکه توان مضاعفی را
که باید صرف سرمایهگذاری، افزایش خدمات، کیفیت و... کند صرف رقابت با
اپراتوری کند که به لحاظ ساختار بسیار قویتر و بزرگتر از شرکتهای نداست و
مخابرات برای مبارزه با آن توان بیشتری نیاز دارد؛ توانی که در حال حاضر
باید صرف حفظ بازار و مشتریمداری کند.
بخش خصوصی بر سر دوراهی
در
این میان بزرگترین بخشی که آسیب میبیند و باید بیش از هر چیز نگران آن
باشیم بخش خصوصی یا همان شرکتهای pap هستند که سالهاست در این حوزه
فعالیت کرده و با مشقات زیادی امروز تبدیل به شرکتهای بزرگی شدهاند؛
11شرکتی که با وجود مشکلات فراوان تاکنون توان مذاکره با مخابرات ایران را
نداشتند و با این اتفاق نیز نسبت به ایرانسل چه به لحاظ برند و چه به لحاظ
سرمایه توان خود را از دست داده یا مجبور به همکاری با مخابرات میشوند یا
با یکدیگر جوینت میشوند که نتیجه آن ضعیفتر شدن بخش خصوصی در بازار است
که با رویکردهای اصل 44 قانون اساسی همخوانی ندارد. در همین حال به گفته
مدیر یکی از شرکتهای انتقال داده در صورت خرید شرکت ارایهدهنده اینترنت
پرسرعت توسط ایرانسل اختلاف شرکتهای PAP با مخابرات ایران بر سر نگاه
قیممابانه و اخیرا رقابتجویانه مخابرات ایران حل میشود. حسن
شانهساززاده در اینباره بیان میکند حضور برند و رقیب قدرتمندی مانند
ایرانسل در بازار اینترنت پرسرعت، بسیاری از موانع و محدودیتهایی که
مخابرات ایران بعد از خصوصیسازی و به بهانه رقابت با شرکتهای PAP به وجود
آورده بود از بین میرود.
به گفته او علاوه بر تسهیل شدن شرایط مانند نحوه دسترسی و کوتاه شدن زمان رانژه کردن خطوط برای شرکتهای ندا، یکی از اتفاقات مهمی که با این تلفیق میافتد، حذف شرکتهایی است که دلالی میکنند. وی ادامه میدهد: خرید شرکت PAP از سوی ایرانسل تنها یک شایعه است چرا که سرمایهگذاری 150میلیارد تومانی از سوی ایرانسل که نیازی به برند، نرمافزار و سختافزار ندارد، سرمایهگذاری بیهودهای است چرا که اپراتور دوم تلفن همراه میتواند با خرید اوراق مشارکت سالانه 30 میلیارد تومان سود به دست آورد درحالی که سود هیچیک از شرکتهای ندا در سال به این رقم نمیرسد.