در
مقابل سیستمهای تشخیص چهره، سیستمهای تشخیص عنبیه چشم قرار دارند که با
استفاده از اشعه مادون قرمز از بخش رنگی عنبیه چشم الگوبرداری میکنند و در
دفعات بعد با مطابق الگوها با یکدیگر میتوانند هویت فرد را تعیین کنند.
این سیستمها نیاز به پردازش کمتری دارند و درصد خطای آنها نسبت به
سیستمهای تشخیص چهره بسیار کمتر میشود زیرا عنبیه چشم هر انسان همانند
اثرانگشت یکتا و منحصربهفرد است. تا همین چند سال پیش امکان استفاده از
سیستم تشخیص عنبیه چشم وچود نداشت زیرا حق اختراع و استفاده از آن در
اختیار یک شرکت بود و اجازه نمیداد همگانی شود اما پس از اینکه مدت زمان
انحصاری استفاده از این فناوری به پایان رسید، شاهد هستیم که این روش در
مراکز امنیتی دولتی استفاده میشود. با این حال، خبری از آن در برنامههای
کاربردی و تجهیزات الکترونیکی پرمصرف کاربران نیست.
سیستمهای تشخیص
عنبیه چشم نیز دارای مشکلاتی هستند. کاربران مجبورند به این کار تن دهند که
چشمشان را دراختیار یک دستگاه بسته قرار دهند و در مقابل تابیدن نور و
اشعه مقاومت کنند و پلک نزنند. در این شرایط باید عینک کنار گذاشته شود و
استعمال برخی از مواد مخدر یا دارویی که روی عنبیه چشم تأثیر میگذارند،
ممنوع شود. همچنین هر حرکتی که موجب شود رک عنبیه چشم تغییر کند مانند
استفاده از لنز یا عملهای جراحی یا برخی از ورزشها نیز ممنوع خواهد بود.
بنابراین،
همانند سیستم تشخیص صدا و گفتار، سیستمهای تشخیص عنبیه چشم نیز دارای
مشکلات و خطاهایی هستند و امکان فریب یا جعل وجود دارد. در نتیجه از این
فناوری بیشتر در شرایط تحت کنترل انسان مانند اداره گذرنامه و مهاجرت
استفاده میشود و نمیتوان انتظار داشت بهصورت خودکار روی تجهیزات مصرفی
الکترونیکی به کار گرفته شود. حداقل میتوان گفت به این زودیها این اتفاق
نمیافتد.
خودمان امنیت را تأمین کنیم
بدون
شک استفاده از رمزعبور در زندگی دیجیتالی همراه با خطر و تهدیداتی است و
امنیت لازم را برقرار نمیکند. فناوریهای احراز هویت مبتنیبر بیومتریک
جایگزین خوبی برای رمزعبور هستند و میتوانند خیالمان را از بابت امنیت
دیجیتالی راحت کنند اما همانطور که در این مقاله گفته شد، تمام فناوریها و
روشهای مبتنیبر بیومتریک تحت شرایطی شکست میخورند و باز هم توسط انسان
قابل دور زدن و جعل هستند و نمیتوانند برای ما سحر و جادو کنند. علاوهبر
آن، اگر اطلاعات بیومتریکی کاربران لو برود، دیگر هیچ راه قابل بازگشتی
وجود ندارد. مثلاً شما میتوانید رمزعبور گوشی تلفن همراه خود را تغییر
دهید اما آیا میتوانید اثرانگشت خودتان را عوض کنید؟
به هر حال، بهنظر
میرسد فناوریهای احراز هویت بیومتریک در حال حرکت به سمت تجهیزات
الکترونیکی هستند و در سیستمهای احرازهویت چندگانه همراه با رمزعبور قابل
استفاده خواهند بود. ونس بیورن از شرکت دیجیتال پرسونا میگوید: « همه ما
میدانیم که رمزعبور از بین رفتنی است و باقی نمیماند. در عوض ابزارهای
امنیتی بیومتریک جایگزین میشود. اما من فکر نمیکنم به این زودیها این
ابزارها را روی تجهیزات الکترونیکی و در دست مردم ببینیم.